Ο Γιάννης Εξάρχου (1969) σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο από όπου αποφοίτησε το 1996. Το 2000 συμμετείχε στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Ε.Μ.Π. στην επιστημονική περιοχή, Αρχιτεκτονική−Σχεδιασμός του Χώρου θέμα: "Σχεδιασμός− Χώρος− Πολιτισμός" απ’ όπου έλαβε το μεταπτυχιακό του δίπλωμα το 2002. Το διάστημα 2004 – 2005 είναι υπότροφος του Ε.Μ.Π. και παρέχει επικουρικό έργο στην διδασκαλία του μαθήματος «Ιστορία & Θεωρία της Αρχιτεκτονικής» του καθηγητή Π. Τουρνικιώτη ως υποψήφιος διδάκτορας. Το 2005 συνεργάστηκε με την Ίριδα Λυκουριώτη για τον σχεδιασμό της έκθεσης και έκδοσης «δύο ταξίδια στον Le Corbusier» υπό την καθοδήγηση και επιμέλεια του Παναγιώτη Τουρνικιώτη . Η επαγγελματική του δραστηριότητα ξεκινά το 1996. Εργάζεται συνειδητά πάνω σε με μία διευρυμένη θεματολογία έργων. Το 1996, λίγο μετά την αποφοίτηση του κερδίζει το πρώτο βραβείο στον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για την πλατεία Πυθαγόρα στην Σάμο με τον Π. Δραγώνα. Ακολουθεί μία σειρά αναθέσεων διαφόρων κατευθύνσεων όπου διαμορφώνουν ένα ευρύ φάσμα ενασχόλησης με το αντικείμενο της αρχιτεκτονικής πρακτικής. Το 2004 το έργο Διπλοκατοικία στον Άλιμο (σε συνεργασία με τον Μέμο Φιλιππίδη και Μαρίτα Νικολούτσου) συγκαταλέγεται στους φιναλίστ των βραβείων Αρχιτεκτονικής 2004 του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής. Το 2006 το έργο μονοκατοικία στην Άνω Γλυφάδα (σε συνεργασία με τον Μέμο Φιλιππίδη και Μαρίτα Νικολούτσου) συγκαταλέγεται στους φιναλίστ της Ελληνικής αντιπροσώπευσης των ευρωπαϊκών βραβείων Mies van der Rohe 2006 όπου και συμμετέχει. Το 2010 το έργο συγκρότημα κατοικιών στο Γκάζι (σε συνεργασία με τον Στέλιο Κούτσικο), λαμβάνει την τρίτη θέση στην κατηγορία μελετών του περιοδικού Δομές «Βραβεία 2010». Ο τρόπος λειτουργίας και η φύση του γραφείου στηρίζεται σε ένα διευρυμένο δίκτυο συνεργατών το οποίο περιλαμβάνει άλλες ειδικότητες όσο και αρχιτέκτονες.