2011>
Φωτογραφίες: ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΞΑΡΧΟΥ

Η επικείμενη ανάγκη επίπλωσης ενός έργου που ολοκληρωνόταν, η ανάγκη συγκράτησης του κόστους και κυρίως τα υπόλοιπα της ξυλείας που βρέθηκαν στην οικοδομή στάθηκαν η αφορμή για την επινόηση αυτής της σειράς επίπλων. Η αρχή έγινε με κάθισμα, στην συνέχεια κατασκευάστηκε μία άλλη εκδοχή με μπράτσα, και ένα σκαμπό. Η πολυθρόνα γεννήθηκε μέσα από έναν νέο αυτοπεριορισμό, της χρήσης μίας μόνο διατομής ξυλείας. Τέλος προστέθηκε και ένα κάθισμα μωρού. Οι ενώσεις με βίδες είναι όλες ορατές και απουσιάζει από παντού κάποιος σύνθετος τρόπος σύνδεσης. Ο σχεδιασμός έχει και μία επιπλέον αρετή η οποία είναι πιστή στο πνεύμα της επανάχρησης και κατασκευής με της κατασκευής με απλά μέσα : Οι ατέλειες και οι ακανονιστίες είναι ευπρόσδεκτες!

[ X ] Close